Jeld brukk merr och

Wenn noh boave du wells streäve,

Es dat secher jood on rait.

Maar wüer jood, wenn vörr te leäve

Du dann och dodraan jedaid,

Dat ´ne jruete Hoop van Jeld,

Vörr di Jlökk alleen net täld.

Wenn jesonk du bes, tevrihe,

On en Vrau dech towjedonn,

On du kannz di och jood lihe,

Do has-se doch mihe von,

Wi van Spaarbook, Jeld on doch,

E beske dovan bruck merr doch.