Härrevs!

Nu häd de Sonn öt Schpell verloare,

de Naite waaße en – de Läng.

Bleär on Bloome send am Äng,

Maar Re´ij op Re´ij jröönt wi´er öt Koare.

E Löffke löt –de Bleär al schweäve,

wat jröön woar, lik verdrüüch em Dräkk.

Wä drü´ever nodängk wöd verschräk,

wi schwind verrschtrik e Menscheleäve.

Derr Niével weäv am wette Dook,

wi duét lik schtel öt Langk;

wat hand werr noch de hoape?

Tru´es vengk merr maar en eenem Book:

Derr Hemmel wöd ooch wi´er ens blangk;

Schteet oss am Kreesdach oape.