Dä Fänt op em Stadtschötzefääs

Se stelle sech op en Ree on Jlied,

Parade-Marsch – jetz ess et Tiid.

Se hant votellt, e paar jedronke,

Bekannde jesenn on denne jewonke,

 

Jetz jeht et loss, jede Orebleck,

do jöv dä Fänt de Fahn toröck.

Hä röp: „Ech mot enns“ on jövv sech ant renne:

“Em Museum, do ess enne Klo do drenne.”

 

Em Männerklo ess et voll on ärsch eng,

drömm jeht hä en en Kabin möt Dür on Wäng.

Als hä wi-er erut well on schlött op,

do woar dat Schlo-et total kapott.

 

Hä hat jerope on jeklopp,

do woar kenne mie, die woare fott.

„Ech han et Handy, Jott see Dank!“

Ach du Schande, kenne Empfang.

 

En SMS scheck hä aan sinn Früngde,

dat hä ut dä Klo net erutkomme künnde.

Hä hött jeklopp on jetz ding hä brölle,

drömeröm wüer äwwer einfach blos Stille.

 

De Früngde deite: „Du hälts oss vörr do Jeck, leeve Jong,

do kömmere werr oss överhaupt net drom!“

Vörr dä Klo donnt sech angere Lü enfenge

die öm och janz jäer helpe dinge,

 

Äwwer die Dür, die woar net op te krieje,

die woar ut Iser, nett to vobieje.

Do wu-ed de Feuerwehr jeroope,

die koame möt schwoar Jerät aanjeloope.

 

Dä Fänt, dä hät sech ärsch voschreck,

äwwer die Dür, die wu-ed nu opjemäck.

Op do letze Stip ess hä erut jekomme,

öm ess do janze Kopp am bromme.

 

Hä hätt dann oane jru-et te överläje

Noch en janz prima Parad hinjekräje.

Do no, bem Votelle om Alde Maat,

Do hant sech all, och dä Fänt, kapott jelaach

,

Manfred Dülpers – 2013